سرانجام سال ۱۳۹۰ فرا رسید، برای من سال جدید بیش از هر چیز نماد یک مسافت شمار و به قول مدیریت پروژه‌ای‌ها یک (Milestone) است که می‌تواند نهیبی باشد برای فرصت‌هایی که از دست داده‌ایم و فرصت‌های کمی که در دست داریم. همان‌گونه که قبلا نوشته بودم، سال ۸۹ به منزله آخرین دقیقه از یک…
جاده زمان به یکی دیگر از تابلوهای کیلومتر شمار رسید و فرصتی دست داد تا بار دیگر به عملکرد خود با نگاهی نقادانه بنگریم. سرمایه‌ای داشتیم به میزان یک سال عمر و حالا باید ببنینم که آیا سرمایه‌گذاری‌هایمان دارای توجیهات فنی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی بوده است و یا خیر؟ سال ۱۳۸۹ در…
عرض شود که: امیر مهرانی عزیز در یک بازی وبلاگی دعوت کرده است که از فالگوشی‌ها خاطره‌ای نقل کنیم. البته من هم هر چه فکر کردم خاطره‌ای (به خصوص سازمانی و مناسب با اقتضائات روزنوشته‌ها) به ذهنم نرسید. مگر چند موضوع نسبتا مرتبط که بی نکته سازمانی هم نیست. آن‌ها که من را می‌شناسند و…
اگر شما یک مدیر دولتی هستید و شرکتی را که می‌خواهید با آن کار کنید انتخاب کرده‌اید و قرار و مدارها را گذاشته‌اید و حالا مدیر پشتیبانی یا مالی اداری گیر! داده است که طبق قوانین باید برای انتخاب پیمانکار و مجری و مشاور مناقصه برگزار شود این نوشته می‌تواند برای شما مفید باشد. توضیح…
پس از یک ماراتن نفس‌گیر امروز جلسه ارائه سیستم برگزار شد. بر خلاف شوخی‌هایی که در مورد پیدا شدن باگ و خطا داشتیم، تقریبا همه چیز بدون نقص بود و این دلیلی نداشت جز تلاش‌های شبانه‌روزی همکاران بهسادی. علیرغم آماده بودن سیستم، وقتی که همکاران من بیش از ۳۰ ساعت بدون خواب و توقف، تمام…
هر سال در بهساد رسم است که از دوستان بهسادی و غیر بهسادی می خواهیم که به پا قدم بهار متنی را به ما پیشنهاد دهند. این متن بر روی کارت تبریک ها و هدایای نوروزی بهساد درج می شود. امسال تا کنون سه متن پیشنهاد شده که خوب است که متن نهایی با نظر…
عرض شود که: بالاخره برگشتم! شدید هستم خیلی شدید. از مشکل فراگیر نقدینگی در این پایان سال گرفته تا هزار و یک کار دیگر. بخشی البته تقصیر خودم هست. چرا که موعد تحویل یکی از پروژه‌ها را بر خلاف نظر کارفرما به پایان سال انتقال دادم. کارفرما نظرش اوایل سال آینده بود و من اواخر…
در ماموریت هستم و امروز پرواز بازگشت کنسل شد! گفته بودم که سر زمستان ماموریت سردسیر برو نیستم! اما خب گفتند که خوش آب و هواها را من می روم و سخت ها برای دیگران است، من تصمیم گرفتم خودم به ماموریت بیایم. حالا سرمای هوا از یک طرف و نداشتن لباس گرم از طرف…
از روزی که تصمیم کبری (به معنی بزرگ) گرفتم که روزنوشت‌های بهساد نوشته شود. شش سال می‌گذرد. دوم اسفند هزار و سیصد و هشتاد و سه با کوتاه ترین و شاید با ارزش‌ترین کلمه که همان “سلام” باشد شروع کردیم و در مدت شش سال ۵۸۲ مطلب نوشته شد که به طور میانگین هفته‌ای یک‌وهشتاد…
مانده‌ام که از چه بنویسم. نوشتنی زیاد است که البته نوع اغلب آن‌ها از جنس نارضایتی و چالش است که اگر کمی بی‌دقتی در نوع نوشتن شود به غر زدن می‌انجامد و باید اسم این‌جا را به “غر نوشته‌های بهساد” تغییر دهیم. من مخالف صریح غر زدن هستم و باور دارم فقط افراد ضعیف‌النفس که…