حسی از جنس غرور

پس از یک ماراتن نفس‌گیر امروز جلسه ارائه سیستم برگزار شد. بر خلاف شوخی‌هایی که در مورد پیدا شدن باگ و خطا داشتیم، تقریبا همه چیز بدون نقص بود و این دلیلی نداشت جز تلاش‌های شبانه‌روزی همکاران بهسادی.
علیرغم آماده بودن سیستم، وقتی که همکاران من بیش از ۳۰ ساعت بدون خواب و توقف، تمام تلاش خود را به کار می‌برند تا خواسته تکمیلی کارفرما برای ارائه در جلسه به نتیجه برسد، وقتی که بهساد یک‌پارچه و سراسر تلاش می‌شود تا همه چیز کامل و دقیق ارائه شود. از داشتن چنین همکارانی احساس غرور می‌کنم و این لحظات برایم لحظاتی یگانه می‌شوند که دوست دارم عمیق‌ترین و صمیمانه‌ترین سپاس را در مقابل همکاران خوب و دوست‌داشتنی‌ام بیان کنم.
احساسم مانند مربی یک تیم فوتبال است که تا دقیقه ۸۵ بازی را ۲ بر ۱ باخته بوده و حالا در پایان دقیقه ۹۰ با جنگندگی و هدفمندی و انگیزه فوق‌العاده بازیکنانی ارزشمند، با نتیجه ۴ بر ۲ بازی را برده و به لیگ‌برتر صعود کرده‌است و خوشحالی من بیش از آن‌که برای به دست آوردن نتیجه باشد، برای وجود همت و انگیزه‌ای است که در بهساد برای نیل به اهداف مشترک وجود دارد.