به هنگام خشم، نه تنبیه، نه تصمیم، نه دستور.

عرض شود که:

نسبت به سهل‌انگاری خیلی حساس هستم. دیروز پس از تحمل یک عنصر خاطی، کنترل خودم را شدیدا از دست دادم. خیلی دردناک است که شخصی که در تمام مدت از گیج بودنش در عذاب بوده‌ای و بدیهی‌ترین مسائل را اشتباه می‌کرده است. بخواهد سوء استفاده کند.

اما اشتباه و گناه من این بود که نمی‌بایست آرامش سایر همکاران خود را که ارزش زیادی برای تک تک آن‌ها قائل هستم، برهم بزنم. از این بابت از تک تک همکاران خوبم عذر خواهی می‌کنم. بی‌دلیل نیست که از حضرت علی(ع) نقل است که به هنگام خشم، نه تنبیه، نه تصمیم، نه دستور.