طرح هدف‌مندی یارانهها و شرکت‌های نرم‌افزاری
عرض شود که:
همه می‌دانیم که طرح هدف‌مندی یارانهها (به احتمال زیاد) در آینده نزدیک اجرا خواهد شد. به وضوح مشخص است که یک شوک اقتصادی و اجتماعی در حال وقوع می‌باشد. می‌گویند قرار است دولت بخشی از بودجه را به صنایع تولیدی اختصاص دهد. پر واضح است که تولید نرم‌افزار با تولید سنگ‌ِپا فرق دارد و اصولا از نظر نهادهای بانکی و دولتی، تولید نرم‌افزار تولید محسوب نمی‌شود. بنابراین شرکت‌های نرم‌افزاری باید خود به فکر خود باشند. در این زمینه میتوان موارد زیر را در نظر داشت.
-
سازمان ضعیف و منفعل نظام صنفی رایانه‌ای (در مورد بعضی استان‌‌‌ها که حتی یک صندلی هم از خود ندارد صحبت نمی‌کنم)، کمی از لاک خود بیرون بیاید و بداند که وظیفه او فقط برگزاری نمایشگاه الکامپ نیست. باید از این دیگ یارانههای نقدی، یک کاسه هم به شرکت‌های فناوری اطلاعات برسد. (گرچه شخصا به حمایت صدقه‌ای اعتقادی ندارم، اما فعلا بلوغ حمایت واقعی در نهادهای حمایت‌کننده و حمایت شونده وجود ندارد)
-
همیشه در قراردادها یک ماده به نام فورس ماژور وجود دارد که تقریبا تاکنون بدون استفاده و بی‌خاصیت بوده‌است. شرکت‌ها باید آمادگی روانی لازم را برای مشتریان خود ایجاد کنند که با استفاده از این ماده قراردادی متناسب با افزایش قیمت‌ها، هزینه خدمات خود را افزایش دهند.
-
شرکت‌ها اگر در شرف عقد قرارداد پشتیبانی هستند، کمی دست دست کنند ببینند چه می‌شود. شما به اندازه کافی فرصت خواهید داشت که قرارداد را با شرایط جدید منعقد کنید. نگرانی در مورد این‌که ممکن است که برای کارفرما شرایطی به وجود بیاید که دیگر قرارداد پشتیبانی‌هم نبندد درست نیست، او می‌تواند حتی پس از اجرای قرارداد هم پول شما را ندهد و از این بابت احساس مسئولیتی ندارد.
- بعضی از شرکت‌ها ممکن است به ذخیره پول خود در امور غیر از فناوری اطلاعات اقدام کنند. همه می‌دانیم که خرید یک بشکه قیر و فروش آن پس از یک سال بسیار سودآورتر از سرمایه‌گذاری در فناوری اطلاعات است. پس میتوان چنین مواردی را نیز در نظر داشت. قرار نیست ما قیرفروش شویم، باید پول امور تفننی مانند فناوری اطلاعات را از کارهای جدی به دست آورد!
- این درست که دولت قرار است یارانههای مردم را به صورت نقدی به آن‌ها پرداخت کند و علی‌القاعده نباید بار افزایش حقوق کارکنان بر عهده شرکت‌های خصوصی باشد. اما همه می‌دانیم که این اتفاق آن‌طور که باید و شاید نمی‌افتد. شرکت‌ها باید با یک برنامه‌ریزی صحیح پیش‌بینی درآمدها و افزایش حقوق همکاران خود را داشته باشند و با جذب به اندازه پرسنل فکر فشارهای آتی باشند.