زوال چاق‌ها و فرصتی برای درمان
عرض شود که:
خوشبختانه با تلاش‌های مسئولین، بسیاری از صنایع بزرگ کشور (و حداقل تا آن‌جا که من می‌دانم در اراک) در حال ورشکست شدن هستند. علیرغم واقعیت‌ها و مشکلات تلخی که در این موضوع وجود دارد، من آن را به عنوان یک فرصت نگاه می‌کنم. واقعیت این است که صنایعی این‌چنین بیشتر با استفاده از پول نفت و بازار تضمین شده فعالیت می‌کرده‌اند و نه بر اساس روش‌های مدیریتی و اصول رقابت آزاد. اکنون به هر دلیل فرصتی پیش آمده که ناکارآمدی مدیریت دولتی در این‌گونه صنایع خود را به خوبی نشان دهد و این است که صنایعی که سالیان پیش نمادی بودند از کار کم و پول زیاد، اکنون در پرداخت حقوق ماهیانه خود نیز مشکل دارند. این شرکت‌ها به دلیل جثه بزرگ و بی‌قواره و چاقی مفرط، از قابلیت درمان قطعی برخوردار نبوده و دیر یا زود باید مراسم ختم بسیاری از آن‌ها را برگزار نمود. مرگ این شرکت‌ها و سازمان‌های مشابه می‌بایست در اثر بیماری مهلکی که چندین سال به آن دچار بوده‌اند، خیلی پیش از این اتفاق می‌افتاد که به‌دلیل تنفس مصنوعی، آن‌ها تاکنون به حیات ادامه داده‌اند. در مقابل باور دارم که هر چند که شرکت‌های کوچک و متوسط هم به بیماری ضعف قوای مدیریتی روبرو هستند، اما با توجه به جثه کوچک خود فرصتی یافته‌اند که این بیماری را درمان نمایند و در دستیابی به شرکتی که بر اساس اصول رقابت آزاد فعالیت می‌نماید و به تولید علم و ثروت مشغول می‌شود، راهی ساده‌تر را انتخاب نمایند. به یقین بهساد و شرکت‌های مشابه نیز باید با درک چنین شرایطی و حفظ چابکی، خود را برای دستیابی به موفقیت‌های بیشتر و حل مشکلات موجود آماده کنند.