رفتارشناسی خانم‌ها در سازمان‌های دولتی

مطلبی در مورد رفتار شناسی افراد در سازمان‌های دولتی نوشته بودم، که بیشتر در مورد کارمندان آقا بود. امروز قصد دارم در مورد رفتار شناسی خانم‌ها در سازمان‌های دولتی بنویسم. با توجه به این راهنما شما می‌توانید به وضعیت تاهل (اعم ازداشتن یا نداشتن همسر و یا نامزد) و سن کارمند مربوطه پی‌ببرید و رفتار مناسب را در مقابل وی اتخاذ نمایید.

روسا و مدیران خانم:

من احترام زیادی برای روسا و مدیران خانم در ادارات قائل هستم. انصافا در این جامعه مردسالار ما اگر یک خانم بتواند با تکیه بر تخصص خود به یک سمت مدیریتی دست پیدا کند، نشان‌دهنده توانایی‌های فوق‌العاده وی است. خانم‌های مدیر نسبتا سخت‌گیر هستند و دقیق. رفتار آن‌ها شباهت زیادی به سایر مدیران مرد دارد. با این‌حال تفاوت بارز آن‌ها در اعتماد به نفس فوق‌العاده‌ای است که همیشه حس می‌کنند. تحکم حرف‌هایشان بیشتر است و کمتر وارد مسائل باند و باندبازی می‌شوند و از نظر فساد اداری کمتر آلوده می‌شوند. معمولا در چهره آن‌ها رضایت از پیشرفت قابل حس می‌باشد. چنانچه در مورد کارمندان و کارشناسان خواهم نوشت، چهره و تجرد و تاهل تاثیر زیادی در رفتار آن‌ها ندارد. گرچه در نمونه‌های محدودی در مدیران مجرد خانم سراغ دارم، سخت‌گیری و جدیت آن‌ها به مراتب بیشتر است.

یکی از ویژگی‌های مثبت خانم‌های مدیر در مقابل آقایان مدیر، شبکه‌ای کار کردن است. چون‌که خانم‌ها اصولا دوست دارند حرف‌های خود را با دیگران مطرح کنند. در صورتی‌که یک مشکل برای آن‌ها پیش بیاید، آن را بین همه کارکنان و دوستان مطرح می‌کنند و با جمع‌آوری نظرات تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کنند. در حالیکه اگر مشکلی برای آقایان مدیر به وجود بیاید، در را می‌بندند و به مسئول دفتر خود می‌گویند کسی را راه ندهد و تلفن را وصل نکند تا آقای مدیر بتواند در خلوت خود به حل مسئله بپردازد. برای همین من فکر می‌کنم در سازمان‌های شبکه‌ای، مدیران خانم بهتر عمل خواهند کرد.

به هر حال اگر کارتان پیش یکی از مدیران خانم گیر افتاد، چاره‌ای ندارید جز این‌که حرفی که می‌گوید گوش کنید، چون راه دیگری وجود نخواهد داشت.

کارمندان و کارشناسان:

قوانینی که در مورد کارمندان ساده در نوشته قبلی نوشته بودم، می‌تواند در مورد خانم‌های کارمند و کارشناس نیز صادق باشد. علاوه بر قوانین یادشده، طبقه بندی دیگری در مورد آن‌ها وجود دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.

• خانم جوان/ مجرد /زیبا:
  

  تقریبا نادرترین گروهی که می‌توان از خانم‌ها سراغ داشت، این گروه می‌باشد. برخوردهایش نسبتا توام با یک گارد حداقلی است که به راحتی نمی‌توان به وی نزدیک شد. ولی از نظر سازمانی نسبتا بی‌آزار است و می‌توانید مطمئن باشید که برای کم کردن شر شما (به عنوان یک مرد) هم که شده، کار شما را انجام داده و به سرعت از وی دور خواهید شد. اگر قصد نزدیک شدن به وی را داشته باشید، مسئولیت عواقب احتمالی به عهده خود شما خواهد بود.
  

• خانم جوان/ مجرد/ نازیبا:
  

  من تجربیات متفاوتی از این گروه خانم‌ها دارم، در نوعی که دچار دگماتیسم باشد! عمدتا بسیار خشن بوده و ضمن کارشکنی و برخورد با هر گونه جنس مذکر، با بی احترامی فراوانی با شما برخورد خواهند کرد. در نوع روشنفکر‌ شما می‌توانید افراد بسیاری پیدا کنید که تلاش زیادی در انجام کار و رضایت ارباب رجوع دارند. آن‌ها نه با تکیه بر زیبایی‌های ظاهری، بلکه با توجه به توانایی‌های فردی قصد پیشرفت در کلیه ابعاد زندگی کاری خود را دارند. کافی است که اصول مراجعه به ادارات دولتی را در کنار تعامل با خانم‌ها بلد باشید تا هیچ مشکلی در انجام امور اداریتان به وجود نیاید.
  

• خانم میانسال و مجرد:
  

  نزدیک شدن به چنین فردی شدیدا خطرناک است. لزوما، بداخلاق، بهانه‌گیر، اذیت‌کن است. ممکن است در یک لحظه برآشفته شده و کار شما را به باد دهد. او حتی قابلیت جنگ با رییس سازمان خود را داشته و از هیچ چیز نمی‌ترسد. در برخورد با او هیچ راه‌حلی چاره‌ساز نیست، حتی در زمانی هم که در نهایت احترام و حتی چاپلوسی با آن‌ها برخورد می‌شود، بازهم ایرادات عجیب و غریبی به پرونده شما می‌گیرند. نذر و نیاز کنید تا گرفتار آن‌ها نشوید.
  

• خانم جوان و متاهل:
  

  هر چند که خانم‌های میانسال و مجرد غیرقابل تحمل هستند، خانم‌های جوان و متاهل از متناسب‌ترین رفتار سازمانی برخوردار می‌باشند. با این‌حال به دلیل تازگی ازدواج، بخشی از پردازش‌های ذهنی آن‌ها معطوف به خارج از سازمان می‌باشد و کارآیی مناسبی ندارند. با توجه به مدت زمان ازدواج و افزایش سن از طرف دیگر، آن گاردی که خانم‌های جوان و مجرد می‌گیرند، کمتر می‌شود و تا مدتی به رشد و پیشرفت علاقمند هستند. بعد از چند سال به سرعت به گروه خانم‌های میانسال و متاهل می‌پیوندند.
  

• خانم‌های میانسال و متاهل:
  

  این‌‌ها همان خانم‌های جوان و متاهل هستند که با گذشت مدت زمان چند سال پس از ازدواج و به ویژه بعد از بچه‌دار شدن، به شدت کارآیی خود و حوصله کارکردن را از دست می‌دهند. می‌توان وسایل بافتنی و گلدوزی را گوشه میز آن‌ها پیدا کرد. ساعات زیادی با تلفن با اقوام و دوستان خود حرف می‌زنند و گاه خریدهای خود را به اداره آورده تا به سایر هم‌قطاران نشان دهند. قبلا سابقه یک جلسه که در آن بازار مکاره تشکیل داده‌بودند را نوشته‌ام. این خانم‌ها بخشی از فرهنگ خانه و خانه‌داری را به سازمان منتقل می‌کنند. با توجه به مهارت آن‌ها در جنگ‌های خانوادگی (که در کشور ما شایع است)، توصیه می‌شود اگر هم برای شما مشکل درست کردند، با آن‌ها درگیر نشوید.
  

در هر صورت اعتراف می‌کنم که نوشتن در مورد رفتارشناسی خانم‌ها کاری بسیار سخت است. به خصوص این‌که یک مرد مانند من کمتر می‌تواند رفتار و کردار آن‌ها را از نزدیک ملاحظه نموده و مورد تجزیه و تحلیل قراردهد. در طبقه‌بندی ارائه شده قطعا موارد استثنای زیادی وجود دارد. نکته جالب اما این‌جاست که رفتار خانم‌ها نسبتا در همه سازمان‌های دولتی که دیده‌ام مشابه بوده و چندان ربطی به فرهنگ سازمانی ندارد.