اقتصادی که از بهارش پیداست!
می‌دانم که موضوع تکراری است. می‌دانم که شاید اثری هم نداشته‌باشد. این روند اعتراض به تعطیلی‌های بی‌حد و حساب همواره در روزنوشت‌های بهساد وجود داشته است.
کشور از روز ۲۸ اسفند تا روز ۱۶ فروردین تعطیل است. با زمانی که برای دید و بازدید‌ها در ادارات و بسیاری از کارخانجات صرف می‌شود، به طور عملی بیست روز تعطیل هستیم. یک ماه هزینه اضافه برای کاری که انجام نشده صرف می‌شود، اگر نخواهیم هزینه‌های بخش خصوصی کشور را حساب کنیم که آن هم به نحوی به دولت تحمیل می‌شود، یک دوازدهم بودجه کشور به این شکل به هدر می‌رود. اگر به موضوع با شاخص‌های اقتصاد کلان نگاه شود، عدد بسیار بزرگی خواهد بود. عددی که می‌توان با آن به خیلی از پروژه‌های کشور پرداخت و آن را از وضعیت اسف‌بار کنونی خارج نمود.
بعید می‌دانم که دولت بتواند با این موج تن‌پروری و تنبلی مقابله کند و تعطیلی سال نو را به دو یا سه روز کاهش دهد. رسانه رسمی کشور هم که به طور رسمی تعطیلی طولانی مدت را ترویج می‌کند. احتمالن خبرنگار صدا و سیما در روز پانزدهم با برخی که از مسافرت برگشته‌اند مصاحبه می‌کند و طرف با لب خندان میگوید “استراحت کرده‌ایم تا با روحیه عالی کار خود را شروع کنیم!”
ای‌کاش روزی نفت تمام شود و اقتصاد کشور بر پایه مالیات عادلانه از تمامی بخش‌های اقتصادی اداره شود تا دولت بداند برای کسب درآمد باید تمامی چرخ‌های اقتصاد بچرخد و فعالان اقتصادی بدانند که توقف تولید و خدمات را نمی‌توانند با رانت‌هایی که دارند جبران کنند.
نه دولت به این موضوع حساسیت دارد و نه مردم. اصلاً برای خیلی افراد صحبت از کاهش تعطیلی نوعی شوخی بی‌مزه یا حتی توهین آمیز است. بخش خصوصی و دولتی هم ندارد. کلاً همه عاشق تعطیلات بی حساب و کتاب و بی سر و ته هستند. چیزی که این وسط کسی به آن توجه نمی‌کند اقتصاد و بهره وری و این طور چیزهاست!
مشکل پول نفت است. درآمد دولت بر منبعی بادآورده قرار گرفته. بیش از نیمی از اقتصاد کشور مالیات نمی‌دهد. پاسخ‌گویی وجود ندارد. کارمندان دولت به کار نکردن و حقوق گرفتن عادت کرده‌اند. کارکنان بخش خصوصی هم هر یک دوستی، خواهری، پدر و مادری در بخش دولتی دارند که آن‌ها را سرزنش می‌کنند که چرا با این دردسر کار می‌کنند.
اگر به عنوان یک سازمان خصوصی فقط تعطیلی ۳روز اول فروردین و تعطیلی روز عاشورا وجمعه را قبول داشته باشیم
آیا در ایران می توانیم کارمند ومتخصص برای استخدام پیدا کنیم؟
سلام
مردم ایران هزار چیز بدتر از تنبلی را قبول کرده‌اند، تورم صد در صدی مواد غذایی، آلودگی، نبود سیستم حمل و نقل عمومی درست و خیلی چیزهای دیگر. اگر بر اساس یک قانون کلی و همه شمول موضوع تعطیلات در دستور کار دولت و مجلس قرار بگیرد، موضوع برای همه قابل قبول خواهد بود. از تنفس هوای سرطان‌زا که بدتر نیست!
ولی من اینقدر خوش بین نیستم. خیلی از مردم حاضرند ذره ذره دچار سرطان ریه شوند ولی تعطیلات را از دست ندهند. اصلاً خطرات را جدی نمی‌گیرند.
درست است. مردم فقط بر مبنای احساس خود تصمیم می‌گیرند و نه عقل! آمار تصادفات یکی از به‌ترین دلایل برای توضیح این رفتار مردم هست!
آقای آواژ عزیز
این اقتصاد کلا اصلا اقتصاد نیست . یه مجلس دور همی خوردن از جیب باباست (= چاه نفت) . کم و بیش داریم پول تو جیبی میگیریم از دولت. (دقت کن پول تو جیبی نه کسب و کار درست حسابی) . وگرنه این که وضع کار و اقتصاد نیست.
توصیه شخصی من به شما : خوش باش و اصلا غصه نخور
آقای مهندس مکارمی عزیز:
سلام، از توصیه جناب‌عالی ممنونم. درست هم میگویید، اما موضوع این‌جاست که این پول تو جیبی هم درست و به انصاف تقسیم نمی‌شود. سهم برخی از برادران ناتنی! به مراتب بیشتر از دیگران است. به بعضی هم که اصلن چیزی نمی‌رسد. اما وضعیت بد این‌جاست که احساس بچه پدر پول‌دار بودن از فقیر و غنی در همه رسوخ کرده….
سعی می‌کنم که غصه نخورم، چون غصه مرا می‌خورد.
سلام.
با بخشی از صحبتها موافقم. اینکه بهرحال نفت، باعث رکورد در بکارگیری توانمندیهای دیگر کشور شده است و تعدیل در آن میتواند یکی از ریشه های موثر در رشد کشور باشد هم موافقم. اما اینکه این موضوع اصلی ترین ریشه رکورد است اصلا موافق نیستم. اینکه تعطیلات باعث تن پروری و تنبلی است هم به طور مطلق موافق نیستم. از آقای آواژ انتظار دارم که در بررسی موضوعات دقیقتر و نکته سنج تر باشد. و اما نظر من؛
۱. در افواه میگوییم ۱۵ روز تعطیلی نوروزی، در این متن این عدد شده ۲۰ و بعد خیلی راحت شده ۳۰. و یک دوازدهم بودجه کشور. در صورتی که در شرکت من و خیلی شرکتهای مانند ما، این تعطیلی ۲۹، ۱-۴ فروردین و ۱۲ و ۱۳ فروردین است. امسال حد تعطیلی شد ۱۰ روز نه یک روز بیشتر. حتی برخی بچه ها روز ۲۹ اسفند را هم مشغول کار بودند. پس تسری یک فرض غلط به کل کشور به نظرم اشتباهی است که بسیاری از مسئولین هم در برنامه ریزی ها دچارش هستند.
۲. صرف وجود تعطیلی، دلیلی بر تنبلی و تن پروری نیست. بسیاری از تعطیلی ها برای افراد و شرکتهای فعال یک بازیابی توان موثر است. گپ هایی که در میان روزهای کاری میتواند اصلاح عقب ماندگی ها و تجدید قواها و کارهای سخت روزانه باشد.
۲. کاش بررسی دقیقتری در موضوع تعطیلات و ساعات کاری کشور ها میشد. با وجودیکه تحلیل تابناک (لینک زیر) کامل نیست و تعطیلی شنبه یکشنبه دنیای بیرون ایران در نظر گرفته نشده ولی بد نیست خواندن آن. جالبه که کشورهایی که کمترین تعطیلات را دارند به جز سوییس (که دلیلش به نظر من به خاطر وضعیت استراتژیک بانکی است نه اینکه خیلی کاریند!) کشورهای عقب مانده یا جهان سومی هستند. پس صرف تعطیلی یا ساعت کار دلیل موفقیت نیست.
۴. آواژ عزیز خودتان میگویید در مورد بحث تعطیلات نوروزی نوشته اید. و من هم هرسال میخوانم و تا پارسال موافق بودم صد در صد. اما امسال حین خواندن متن به فکر فرو رفتم. بهتر نیست از این امکان استفاده کرد؟ حالا دنبال نقد کردن نمیشه رفت کار اداری نمیشه کرد اما واقعا هیچ کار بهینه ای غیر از مسافرت و ریلکسیشن نمیشه انجام داد؟ طراحی یک کسب و کار جدید، باگ گیری از کسب و کار فعلی، انجام کارهای عقب مانده، دستور العمل های جدید و … به نظرم اگر صبح به صبح که پیچ رادیو را باز میکنیم میگوید “اینجا ایران است.” و ما هم که نمیتوانیم آنرا سوییس کنیم ولی خودمان را میتوانیم تغییر دهیم که! پس به این بپردازیم که سال ۹۴، دیگر این نقد تکراری را نکنیم. به جایش از ماهها قبل برنامه جدید و طرح جدی برای استفاده بهتر و پول ساز از این نوع تعطیلات داشته باشیم.
با احترام بسیار
http://www.tabnak.ir/fa/news/180795/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%B9%D8%B7%DB%8C%D9%84-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF