مسائل زیادی هست که ذهنم را مشغول به خود کرده است. بهساد در پایان پنجمین سال فعالیت خود قرار دارد و زحمات و شب نخوابی های زیادی برای آن کشیده شده است. همواره تصمیمات درست و یا اشتباه نیز داشته ایم. فرصت ها و تهدیدهای زیادی هم پیش روی بهساد عزیز قرار داشته است. احساس می کنم که پیش از فرا رسیدن پنجمین سالگرد تولد بهساد باید با یک مهندسی مجدد در تمامی ابعاد ، بهساد را دچار تحولات اساسی نمود. باید خون تازه ای در رگهای بهساد دمید. و این خون تازه باید بر اساس مهندسی مجدد و تدوین فرآیندها ، توسعه محصولات ، برنامه ریزی منابع انسانی ، برنامه ریزی مالی ، تعامل صحیح با مشتریان باشد. یکی از مهمترین مسائلی که همواره دغدغه ذهنی من بوده و این روزها بیشتر آن را حس می کنم ، تفکر بر اساس نفی فرد گرایی است. در این مسئله نکته ظریفی نهفته است. نفی فرد گرایی به معنای عدم تکیه بر افراد توانمند و با انگیزه در بهساد نیست. بلکه به معنای آن است که افراد توانمند با یک رابطه تعاملی موجب تقویت هر چه بیشتر خود و نظام های کاری در بهساد شوند. همچنین یکی از ابعاد برنامه محوری توسعه مدیریت می باشد. توسعه مدیریت هم به معنای به کارگیری ابزار نوین در مدیریت و هم به معنای واگذاری مسئولیت های اداره شرکت بین تمامی افراد.

این ها دغدغه های ذهنی من است ، در آینده در این رابطه بیشتر خواهم نوشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *