جاسوسی پلشت

از آنجا که مدل کار و کسب تجاری بهساد B2B است، یعنی این‌که مشتریان ما فقط سازمان‌ها هستند، خیلی پیش می‌آید که سازمانی که قصد خرید نرم‌افزارهای بهساد را دارد، به سراغ مشتریان فعلی ما می‌رود و سیستم را مشاهده می‌کند و از عمل‌کرد و سوابق ما می‌پرسد. مشتریان هم به طور عمده از پیمان‌کار خود بد نمی‌گویند. چرا که اگر کارفرمایی از عمل‌کرد پیمان‌کار خود بد بگوید، به نحوی ضعف مدیریت خود را نشان می‌دهد که چگونه یا پیمان‌کار را مدیریت نکرده است و یا چنین پیمان‌کار ضعیفی را که این همه از بد آن می‌گوید انتخاب کرده است. به هر ترتیب قصد ندارم به این بخش از موضوع بپردازم.

چند وقت پیش بود که دوستان به من اطلاع دادند که فردی به نام یکی از سازمان‌ها مراجعه نموده است و تمام سیستم را هم موشکافانه بررسی کرده و در نهایت راهنمای سیستم را هم کپی گرفته است و با خود برده است. با توجه به این‌که حدس زدم ممکن است یک مشتری در راه باشد، از همکاران خواستم تا پیگیری کنند و اطلاعات تماس آن فرد را پیدا کنند تا ضمن تشکر، مقدمات جلسه ارائه نرمافزار را بچینیم و پیگیریهای بازاریابی بعدی را انجام دهیم. اما هر چه بیشتر میگشتیم، کمتر به نتیجه میرسیدیم.     

در میانه جستجوها متوجه شدم که این فرد در مراجعه به سازمان کارفرمای ما، خودش را از دوستان من معرفی کرده است و به همراه چند دروغ دیگر توانسته مجوز بازدید از سیستم را به دست آورد. ذهنم حسابی مشغول شده بود تا اینکه توانستم هویت فرد مورد نظر را حدس بزنم و بعد هم طی یک فرآیند دیگر! نسبت به حضور او اطمینان پیدا کنم!

بله، طرف یکی از رقبا بوده که قصد داشته مشخصات سیستم مدیریت پروژه بهساد و ریزهکاریهای آن را پیدا کند!

اینکه شرکتها به طور کلی و شرکتهای نرمافزاری نسبت به یکدیگر کنجکاوی و حتی تجسس و جاسوسی داشته باشند، یک موضوع مرسوم (و نه لزومن درست) در تمام دنیا محسوب میشود. اما اینکه با این روش و با این دروغهای چندشآور و به این صورت پلشت بخواهد این جاسوسی صورت بگیرد و مشخصات سیستم ما را کشف کند، شاید فقط از برخی به اصطلاح شرکتها بر بیاید.

وقتی که افراد گرسنه باشند و بیم مرگ برود، خوردن گوشت مرده هم مباح است. آیا شرکتهای ما آنقدر بیکار و گرسنه هستند که به پلیدترین روشها برای رقابت و کسب اطلاعات روی آوردهاند؟

۶ دیدگاه

  1. سلام….
    البته گرسنه نیستن، مسئله اینه که شاید برخی نمی‌خوان پول بدن و یه سیستم رو خوب تحلیل بکنن و فقط بلدن یه سری کدر بیارن و بگن که کد بزن و پولش رو بگیر….
    تحلیل محلیل سیستم و بررسی و … هم که از نظر دوستان هیچی نیست و به همین خاطر، وقتی تو کاری می‌مونن، میرن کار سایرین رو می‌دزدن!!

  2. جناب آواژ عزیز سلام ،

    در اینکه آن شخص کار قابل دفاعی انجام نداده شکی نیست خصوصا اینکه جهت نیل به هدفش دروغ گفته و هزاران مورد دیگر و احیانا برای خودش و حیثیتش هم زمینه ساز مشکل شده و … اما دید شخصی من این است که چرا خود ما تولید کننده ها (در هر حد و مقامی که هستیم) سعی نمی کنیم تا کمی با گارد بازتری رفتار کنیم؟ می دانم و قبول دارم که در کشوری که قوانین مربوط به پتنت ها و کپی رایت ها چندان جدی گرفته نمی شود اینکار نوعی خودزنی ست و ممکن است آن همه زحمت و تلاش آنالیز تجاری و فنی محصول به ناشیانه ترین وجه ممکن گرته برداری شود ، اما ، فکر میکنیم همین بسته عمل کردن خودمان است که برخی را به این گونه شبیخون زدن وا می داریم ! چه می شود که ما هم هر از گاهی یک معرفی محصول عمومی بگذاریم !؟؟

    1. جناب احمدزاده عزیز
      سلام
      نظری که نوشتید هم متضمن پرسش بود و هم متضمن پاسخ. اما چیزی که باید بگویم این است که عامل دیگری که باعث می شود که ما فراخوانی در ارائه محصولات خود نداشته باشیم، ضعیف بودن ما است. یعنی اینکه من می ترسم که ضعف های نرم افزار من آشکار شود و رقبا هم آن ضعفها را یک کلاغ -چهل کلاغ در بوق کنند.
      من می ترسم که رقیبم حتی ضعفهایی را که کارفرما به آن آگاهی ندارد، با چاشنی رشوه و رانت و … همراه کرده و زیراب من را بزند.

  3. از این مسائل کم ندیدم ، معمولا بیشتر در حالتی اتفاق می افته که یک شرکت تصمیم گرفته محصول مشابهی رو طراحی کنه و حوصله تحلیل های دراز مدت رو هم نداره ، بنابراین راه حال ساده رو که کپی کردن از یک نرم افزار حاضر و آماده هست انتخاب میکنن. در بعضی مواقع هم به دلیل شکایتهای زیادی که از محصولاتشون میشه این عمل رو انجام میدن تا ببینن نرم افزار رقیب چه امکاناتی داره و بعد تا صبح به نرم افزار خودشون اضافه میکنن ….
    کار کثیف و ناجوانمردانه ایه

  4. در اینکه کار آن شرکت کاملاً غیر اخلاقی بوده شکی نیست!
    اما بیایید لحضاتی به کاری که این شرکت کرده فکر نکنیم. از نوع دیگری به این موضوع نگاه کنیم، اینگونه:
    در کتاب های مهندسی نرم افزار، پس از طی مراحل مختلف یکی از مراحل مهم تحلیل و بررسی سیستم های موجود در زمینه مورد نظر ما است. حتی اگر شما کار نرم افزاری تحقیقاتی کرده باشید، (یعنی یک سازمانی از شما بخواهد به عنوان همکار با او یک طرح تحقیقاتی که نتیجه آن تولید یک نرم افزار است انجام دهید) یکی از بخش های اصلی طرح تحقیقاتی شما که بدون آن حتی طرحتان مصوب هم نمیشود این است که اول سایر نرم افزارها در این زمینه را کاملاً تحلیل کنید و نقاط قوت و ضعف آن ها را پیدا کرده و سپس حالا بگویید شما چکار میخواهید انجام دهید.
    در سایر رشته ها هم همین است مثلاً در داروسازی اول تمام داروهای هم سنخ و شبیه کار تولید کننده باید بررسی شود.
    خوب کار تولید نرم افزار هرچه که باشد مساوی است با تحقیق + تولید. مگر آنکه ۱۰۰% بخواهید مانند محصولی دیگر را کپی کنید که این موضوع مورد بحث من نیست.
    به نظر من وقتی قصد تولید نرم افزاری را داریم باید نرم افزارهای وجود در این زمینه را بررسی کردی (مثلا نسخه های دمویی که به اشکال محتلف ممکن است به دستمان برسد)، سپس تحلیل ها، رفع ضعف ها، ایده ها و آنچه که در نظر داریم پیاده کنیم.
    حالا با این رویکرد میخواهم ببینم نظر جناب آواژه عزیز و سایر دوستان چیست؟ آیا برای هر نرم افزار باید از صفر شروع کرد؟ یا اگر قبلاً کاری انجام شده و سیستمی تولید شده، اما ما هم ایده هایی داریم، میتوانیم بخش هایی را بهتر کنیم، امکانات دیگری در ذهن داریم و غیره باید سیستم های موجود را بررسی کنیم سپس سیستم مورد نظر خود را تولید کنیم؟

    1. چند سال پیش بود که یکی از کارفرمایان با بلوغ فناوری اطلاعات بالا، از همه شرکت هایی که نرم افزار مدیریت پروژه داشتند دعوت کرد که در یک سمینار نرم افزار خود را ارائه دهند. در نمایشگاه ها رقبا معمولن به غرفه یکدیگر سر می زنند و کاتلوگ دریافت می کنند. حتی خیلی پیش می آید که با اطلاع یک دیگر در دموی یکدیگر هم شرکت می کنند. البته جاسوسی و تجسس هم وجود دارد و همان گونه که نوشته ام، شاید تا حدی هم پذیرفته شده باشد.
      اما موضوع دروغ گفتن است که اشکال دارد و خوشبختانه شما نیز آن را تایید نکرده اید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *