او اشتباه کرد

همین چند روز پیش بود که عطای یک قرارداد خوب را به خاطر رشوه‌ای که از ما خواسته بودند به لقایش بخشیدم. نمی‌خواهم ژست جانماز آب کشیدن و یا با وجدان بودن به خود بگیرم که اعتراف می‌کنم دارای لغزش‌های خاص خود بوده و هستم. اما مسئله این‌جاست که هر چقدر دارای اشتباهات و لغزش‌های بزرگ و کوچک باشم، رشوه برایم خط قرمز بوده است. هر چند که وسوسه‌هایی همیشه وجود داشته و دارند.

اما هدف از بیان این مقدمه، جنجال ذهنی است که این روزها داستان اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی برایم ایجاد کرده. نمی‌توانم آن را هضم کنم و گلویم از بغض این جنایت گرفته است. این میان یک روز است که ذهنم معطوف یک موضوع خاص در کل این قضیه شده است که هدف آقای (الف-خ) از ایجاد شرکت‌ها و موسسات مختلف (فهرست ناقص است البته!) چه بوده است، ما که همیشه ادعا داریم که سود خرید و فروش همواره بیشتر از تولید است، این همه شرکت تولیدی را او برای چه ایجاد کرد و یا خرید؟! مهم‌تر و خوش‌مزه تر از آن، هدف وی از ایجاد یا خرید یک شرکت مشاوره مدیریت و  ایجاد    خرید یک شرکت مهندسی نرم‌افزار!! چه بوده است. حالا ما به خاطر عشق به این حوزه آمده‌ایم و هر روز غر می‌زنیم که هزار مشکل دارد و …، این بابا که عقلش می‌رسید!

بنده خدا همین کارهای اشتباه را انجام داد که قضیه لو رفت. اگر مثل بقیه فقط توی کار اختلاس و خرید و فروش و دلالی باقی می‌ماند، لازم نبود این‌همه اسمش را در بوق کنند.