کنفرانس مدیریت بازاریابی
عرض شود که:
عرض شود که در راستای تغییر جهت بهساد از ارائه خدمت به سوی محصول گرایی، به پیشنهاد خانم نجفی، در کنفرانس بین‌المللی!؟ مدیریت بازاریابی شرکت کردم. ۷ سالی بود که در هیچ کنفرانسی شرکت نکرده بودم. حتی در کنفرانس مدیریت استراتژیک پروژه‌ها که مقاله هم داشتم، فقط مقاله ارائه کردم و سریع بازگشتم. اما این دو روز علاوه بر فراغت نسبی که از شدت روزگار داشتم، آشنایی خوبی با سرفصل‌های بازاریابی پیدا کردم. آخرین بار که دوره‌های آموزشی مربوط به بازاریابی را طی کرده‌بودم مربوط بود به دوره HTMDP. اما گویی موضوع نسبت به چهار سال پیش فرق داشت. به این نتیجه رسیدم که شرکت در کنفرانس به درد وقتی می‌خورد که آشنایی کافی در زمینه مبحث وجود ندارد! در کنار تمام مزایای کنفرانس برخی مطالب را می‌توان به عنوان نقد کنفرانس مطرح نمود
- با این کلمه بین‌المللی! خیلی مشکل دارم. آیا به دلیل وجود ۲ و یا ۳ سخنران خارجی که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها نیز به صورت ویدئو کنفرانس ارائه می‌شود می‌توان نام بین‌المللی به یک کنفرانس نسبت داد؟ این کنفرانس در کدام تقویم سمینارهای بین‌المللی جهان ثبت شده‌است ؟ چند نفر شرکت‌کننده خارجی بدون دعوت و با علاقه شخصی در آن شرکت نموده‌است؟ چند موضوع جهانی در این سمینار مطرح شد؟ من باور دارم زمانی می‌توان نام بین‌المللی را برای یک کنفرانس به کار برد که واقعا مخاطب بین‌المللی داشته باشد. پرهیز از اغراق می‌تواند ما را با نقاط ضعف خود بیشتر آشنا کند.
- رسوخ دیدگاه بازار مآبی در مسائل علمی به شدت نگران کننده است. اینکه بسیاری از سخنرانان، شنوندگان را به چشم مشتریان آتی ببینند و نه دانش‌پژوهانی که برای درک و کسب مطالب علمی و کاربردی آمده‌اند، به نظر من تا حد زیادی ناپسند است.
- مطالب بیان شده و کارگاه‌های آموزشی از عمق تخصصی پایینی برخوردار بود. مثلا در یک کارگاه آموزشی که برای موضوع فرصت‌یابی شرکت کردم، ۸۰% مطالب در مورد اصول بازاریابی بود و فقط ۱۰% مطالب به فرصت‌یابی اختصاص داشت( ۱۰% هم سایر مطالب). در حالیکه فکر می‌کنم این نسبت باید کامل برعکس می‌شد.
- بدیهی است که یکی از مسائل مهم که این روزها گریبانگیر همه صنایع و بخش‌ها شده است، تعدد حضور شرکت‌ها و مدعیان آن حوزه است. این مسئله در حوزه خدمات که نسبت به تولید نیازمند سرمایه کمتری نیز می‌باشد بیشتر مشهود است. کاش یک مرکز معتبر و درست حسابی وجود داشت تا به ارزیابی فنی و کیفی این شرکت‌ها می‌پرداخت.
به هر ترتیب باید از نظم قابل قبول و زحمات دوستانم در گروه آریانا برای برگزاری این کنفرانس تشکر کنم و هدف از نقدهای مطرح شده را لزوما اصلاح و بهبود امور می‌دانم و بیان آن‌ها چیزی از صلاحیت‌ها و شایستگی‌های این دوستان کم نمی‌کند
اما در حاشیه کنفرانس:
- در سالن کنفرانس به طور شدید اینترنت‌لازم شده‌بودم. نه خبری از Wi-Fi بود و نه حتی یک کافی‌نت مانند ساده. این یک فاجعه تکنولوژیک را نشان می‌دهد که با حضور این تعداد از مدیر و کارشناس، هنوز اینترنت به عنوان یک نیاز محسوب نمی‌شود. به راستی اینترنت هنوز هم وسلیه تفریح و تفنن است در کشور ما.
- شرکت سن‌ایچ هم یک غرفه داشت برای تبلیغ هویج پرتقال! بسیار نوشین و گوارا بود. توصیه می‌کنم شما را به نوشیدن آن
در راه بازگشت به اراک برف زیادی گرفته بود. مسیر دو و نیم ساعته تهران-اراک را در هفت‌و‌نیم ساعت بازگشتم.